İnsomnia

Kalbin üstündeki/
yedi kat örtüden/
altısını kaldırdım.

Bir tanesi kaldı /
dedi onu açma
yırtılır kalbin.
Dünya kalbi parçalayan bir yer.


- Bunu bir keresinde rüyamda görmüştüm . Parmaklarımdan boya çıkıyordu. Bir sürü renk!. Koruma alanları yaratabiliyordum kendime .Buna inanıyorum. Renkler karar verebilir bence. O zaman yedinci örtüyü kaldırabilirim.

- Senin sorunun bu rüyalarla gerçekleri karıştırıyorsun.


Aslında karıştırmıyorum. Gerçeklikte bedenin karşımda askı gibi duruyor. Rüyada bir pencerede yaşıyorum. Çivit mavi genişleyen bir pencere. O kadar genişliyor ki yorulduğumda içine oturabiliyorum. Hatta başkaları da gelip oturabiliyor. Yine de benim rüyam olduğundan sanırım kimse benim kadar burada değil.


Şimdi pencereden bakıyorum.
Seninle bir uçurumun dibine doğru koşuyoruz.

Şimdi pencereden bakıyorum.
Bakamıyorum, gözlerimi kapatıyorum düşüyoruz.

Uyanıyorum.
Kırlara gidelim diyorsun.
Biliyorum çıkacak rüyam.
Birlikte uçurumdan düşeceğiz. Rüyama inanıyorum.

Şimdi pencereden bakıyorum.
Kırlarda uyuyup kalmışım.

Uyanıyorum
Düşüşümden sorumlusun.

Şimdi pencereden bakıyorum.
Ölmemişiz. Seviniyorum ölmeyeceğiz.

Uyanıyorum
Uçurumun kenarındayız. Birden sen uçurumun kendisi oluyorsun.
Kollarını açarak “hadi koş” diyorsun.

Sonra ben fark ediyorum yalnızım .
Yalnızsam rüyadayım .

Uyanamıyorum. Pencere yok. O zaman gerçeklik?
Sonradan hatırlıyorum gerçekse bile ölmeyeceğim rüyama inanıyorum.


Koşup atlıyorum sen taklidi yapan uçuruma,

Uçurumdan

Düş-
ü-
yor-
um!

Şimdi pencereden bakıyorum.
Takvimden bir gün daha geçmiş.

Uyanıyorum.
Rüyama inanıyorum.
Düşerken bir dala takılıyorum.
Ölmüyorum.

Uyumuyorum. O dalı oraya sen mi koydun bunu düşünüyorum. Bir süre dalda asılı kalıyorum.

Şimdi pencereden bakıyorum. Yedinci örtüyü kaldırmamalısın diyorsun.

Uyanıyorum, rüya ile gerçek bu kadar yakın. Yine de karıştırmıyorum işte. Sana değil rüyama inanıyorum.